Wielka Sobota to drugi dzień Triduum Paschalnego. Dzień nadziei. Ciało Jezusa spoczywa w grobie, a my w ciszy i wyczekiwaniu, próbujemy zrozumieć co wydarzyło się w Wielki Piątek i przygotowujemy się do ” trzeciego dnia” czyli do Niedzieli Zmartwychwstania.

Tradycją Wielkiej Soboty jest święcenie pokarmów: chleba- na pamiątkę tego, którym Jezus nakarmił tłumy na pustyni, mięsa- na pamiątkę baranka paschalnego, jajek- jako symbolu nowego życia,soli- która chroni przed zepsuciem duchowym, chrzanu- jako przypomnienie męki goryczy przez Chrystusa oraz baby wielkanocnej- która symbolizuje doskonałość duchową do której każdy z nas powinien dążyć.

Tego dnia nie odprawia się Mszy św., wierni przez cały dzień adorują Chrystusa w Najświętszym Sakramencie wystawionego w tzw. Bożym Grobie.

Świętowanie tajemnicy Zmartwychwstania zaczyna się już w Sobotę, po zachodzie Słońca. Pierwszym znakiem Wigilii Paschalnej jest ciemność.W kościołach gasną światła. Wierni tego dnia przynoszą ze sobą świece, które potem zapalają od paschału i przekazują sobie- jest to Liturgia Światła. Zwieńczeniem obrzędu światła jest uroczysta pieśń- Exultet. Po niej następuje Liturgia Słowa Bożego- czytania, z których dowiadujemy się całej historii zbawienia; kolejna, trzecia część uroczystości to modlitwa i poświęcenie wody, wykorzystywanej potem podczas sakramentu chrztu, w którym to razem z Chrystusem umieramy (zanurzamy się) i powstajemy (wynurzamy się) do nowego życia poprzez zmartwychwstanie. Po przyjęciu komunii św. odbywa się procesja rezurekcyjna- uroczyste ogłoszenie całemu światu radosnej wieści o Zmartwychwstaniu Pana.

Procesje rezurekcyjne odbywają się jednak najczęściej w niedzielę rano, przed pierwszą mszą św.

Noc Paschalna oraz Niedziela Wielkanocna to największe święto chrześcijańskie. Zmartwychwstały Jezus pokonał śmierć. On jako wcielony Syn Boży, oddał swoje życie w ofierze za nas, za nasze grzechy, ukazując nam życie wieczne, które jest naszym powołaniem.

Inka Zembrzuska