Pierwszym krokiem po śmierci papieża jest formalne potwierdzenie zgonu. Tradycyjnie robi to kamerling Świętego Kościoła Rzymskiego, który jest odpowiedzialny za zarządzanie Watykanem w okresie sede vacante (czyli pustego tronu). W przeszłości kamerling potwierdzał śmierć, uderzając papieża srebrnym młoteczkiem w czoło i trzykrotnie wypowiadając jego imię chrzestne. Obecnie stosuje się bardziej nowoczesne procedury medyczne.

Po potwierdzeniu zgonu kamerling informuje o śmierci dziekana Kolegium Kardynalskiego, który rozsyła wiadomość do wszystkich kardynałów i wysokich rangą duchownych. Oficjalne ogłoszenie śmierci przekazuje światu rzecznik prasowy Watykanu lub prefekt Domu Papieskiego. W tym momencie dzwony bazyliki św. Piotra biją na znak żałoby, a flagi w Watykanie zostają opuszczone do połowy masztu.

Po śmierci papieża rozpoczyna się dziewięciodniowy okres żałoby, zwany novendiales. W tym czasie w całym Kościele katolickim odprawiane są msze święte za duszę zmarłego. Ciało papieża zostaje przeniesione do Bazyliki św. Piotra, gdzie wierni mogą oddać mu hołd.

Zgodnie z tradycją, papież zostaje pochowany w Watykanie, zazwyczaj w Grotach Watykańskich pod bazyliką. Sam pogrzeb to uroczystość o globalnym zasięgu, w której uczestniczą głowy państw, przedstawiciele różnych wyznań oraz tysiące wiernych.

Od momentu śmierci papieża Kościół wchodzi w okres sede vacante, czyli pustego tronu. W tym czasie władzę administracyjną nad Stolicą Apostolską przejmuje kamerling, ale jego kompetencje są ograniczone. Nie może on podejmować kluczowych decyzji w sprawach doktrynalnych czy personalnych – jego głównym zadaniem jest zarządzanie bieżącymi sprawami i przygotowanie wyboru nowego papieża.

W okresie sede vacante wszystkie urzędy Kurii Rzymskiej tracą swoją władzę, a ich decyzje zostają zawieszone. W ten sposób unika się sytuacji, w której ktokolwiek mógłby nadużyć braku papieża do forsowania własnych interesów.

Najważniejszym wydarzeniem po śmierci papieża jest wybór jego następcy. Odbywa się on podczas konklawe, czyli zgromadzenia kardynałów-elektorów w Kaplicy Sykstyńskiej. W konklawe mogą brać udział kardynałowie, którzy nie ukończyli 80. roku życia. Ich liczba zwykle wynosi około 120.

Procedura konklawe:

Kardynałowie składają przysięgę tajemnicy. Głosowanie odbywa się w turach – każdy kardynał oddaje głos na jednego z kandydatów. Aby wybrać papieża, kandydat musi uzyskać 2/3 głosów. Wyniki głosowania są przekazywane światu za pomocą dymu:

• Czarny dym oznacza, że nie udało się dokonać wyboru.
• Biały dym oznacza, że nowy papież został wybrany.

Po wyborze nowy papież przyjmuje swoje imię i składa pierwsze oświadczenie, które rozpoczyna się od historycznych słów: Habemus Papam („Mamy papieża”). Następnie ukazuje się wiernym na balkonie Bazyliki św. Piotra i udziela pierwszego błogosławieństwa Urbi et Orbi (miastu i światu).

Z chwilą wyboru nowego papieża Kościół wchodzi w nową erę. Nowy Biskup Rzymu przejmuje nie tylko duchowe przywództwo nad Kościołem katolickim, ale także kieruje Państwem Watykańskim. Jego decyzje mogą wpływać na kierunek Kościoła, relacje międzynarodowe i życie duchowe miliardów wiernych.

Pierwsze dni pontyfikatu są zwykle okresem spotkań z duchowieństwem i światowymi przywódcami, a także prezentacji głównych priorytetów nowego papieża. Inauguracja pontyfikatu odbywa się podczas uroczystej mszy św. na Placu Św. Piotra.

Śmierć papieża to wydarzenie o ogromnym znaczeniu dla Kościoła katolickiego i całego świata. Po jego śmierci rozpoczyna się skomplikowany proces, obejmujący żałobę, konklawe i wybór nowego Następcy Piotra. Każdy nowy papież wnosi do Kościoła swoją wizję i misję, która kształtuje wiarę i praktyki katolików na całym świecie.

wAkcji24.pl | Wiara | Maria Nicińska | źródło: Pogrzeb Jana Pawła II Wikipedia| 21.04.2025