Na placu sanktuarium fatimskiego stoi piękna figura Najświętszego Serca Jezusa. Ustawiona tu w roku 1925 przypomina pielgrzymom o kochającym Sercu Zbawiciela. Czy jest przypadkiem, że usytuowano ją w centralnym miejscu olbrzymiego placu naprzeciw „kaplicy objawień”?

Odpowiedź brzmi – nie – gdyż przypomina przybywającym pielgrzymom o słowach Anioła Pokoju, które wypowiedział do trójki dzieci w 1916 roku: „Tak macie się modlić! Serce Jezusa i Maryi słuchają z uwagą waszych próśb”.

Posłaniec Boży przypomina poprzez dzieci o miłości kochających Serc: Boskim Sercu Jezusa, ale także o miłości Niepokalanego Serca Maryi. Nabożeństwo do Najświętszego Serca Jezusa było już wtedy znane w kościele, nawet możemy śmiało powiedzieć „było w rozkwicie”, ale zbyt mało było czczone Niepokalane Serce Matki (w objawieniach fatimskich sam Pan Jezus prosi o rozpropagowanie tego kultu, a Maryja potwierdza jak jest to dla niej ważne). Te słowa z pierwszego objawienia Anioła są jeszcze wyraźniej podkreślone w drugim objawieniu: „Co robicie? Módlcie się! Módlcie się dużo! Serce Jezusa i Maryi chcą przez was okazać (światu) wiele miłosierdzia”. Zatem widzimy jak blisko są te dwa kochające Serca i trochę dziwi, że w wielu opracowaniach na temat Objawień Fatimskich mocno podkreśla się Niepokalane Serce Maryi, a temat Najświętszego Serca Jezusa jest jakby niezauważany, a nawet można powiedzieć pomijany.

Postaram się przybliżyć w kilku odsłonach Najświętsze Serce Jezusa, tym którzy starają się poznać to niezwykłe wydarzenie w historii kościoła, a nawet rzekłbym w dziejach świata, bo im bardziej je sam poznaje, tym lepiej widzę, jakże jest ono ważne dla całej ludzkości, nie tylko chrześcijan, czy nawet katolików.

o. Zdzisław Świniarski SSCC (Sercanin Biały)