Święto Jezusa Chrystusa, Najwyższego i Wiecznego Kapłana, obchodzone jest w czwartek po Zesłaniu Ducha Świętego. Ustanowił je papież Benedykt XVI, jako kontynuację i upamiętnienie Roku Kapłańskiego, obchodzonego w Kościele od 19 czerwca 2009 do 11 czerwca 2010 roku.

Święto to,  jest dla księży zachętą do świętości życia duchowieństwa, aby zawsze wpatrywali się w Chrystusa Kapłana, a dla wiernych, by nieśli kapłanom duchowe wsparcie, oraz było inspiracją do modlitwy o nowe, święte i liczne powołania kapłańskie.

Decyzję o wprowadzeniu święta w Polsce podjęli biskupi zgromadzeni na 360. Zebraniu Plenarnym Konferencji Episkopatu Polski w Zakopanem w listopadzie 2012 roku. Watykańska Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów w lutym 2013 roku wydała dekret o zatwierdzeniu nowego święta dla Polski, zaaprobowała także polskie przekłady tekstów liturgicznych. Po raz pierwszy obchodziliśmy je 23 maja 2013 roku.

Biskupi podkreślają, że święto Jezusa Chrystusa, Najwyższego i Wiecznego Kapłana, wprowadzone w ostatnich dniach pontyfikatu papieża Benedykta XVI jest dla Kościoła w Polsce niejako jego testamentem duchowym.

Początki święta Jezusa Chrystusa, Najwyższego i Wiecznego Kapłana związane są z hiszpańskim kontemplacyjnym Zgromadzeniem Sióstr Oblatek Chrystusa Kapłana, którego charyzmatem jest duchowe wsparcie dzieła uświęcenia kapłanów i kandydatów do kapłaństwa. Współzałożyciel tego zgromadzenia, bp José María García Lahiguera, zwrócił się do Piusa XII z prośbą o ustanowienie dla tego zakonu święta patronalnego Chrystusa Kapłana, które obchodzone jest od 1952 roku.

Później zostało ono rozszerzone na Kościół w krajach języka hiszpańskiego i od 1973 roku jest obchodzone w czwartek po Zesłaniu Ducha Świętego.

źródło – wiara.pl

zdj. – wikipedia.org