Dnia 26 lipca przypada liturgiczne wspomnienie św. Anny i św. Joachima, rodziców Matki Bożej, którzy są przede wszystkim patronami małżeństw.

Ewangelie nie podają żadnych wiadomości o życiu rodziców Maryi. Ich imiona i życie znane są wyłącznie z apokryfów: Protoewangelii Jakuba, z Ewangelii Pseudo – Mateusza oraz z Księgi Narodzenia Maryi. Św. Anna i Joachim, czczeni w wielu świątyniach i sanktuariach w Polsce to dziadkowie Jezusa, rodzice Najświętszej Maryi Panny. Już jako ludzie młodzi sprawiali wrażenie bardzo dojrzałych. 

Anna według najstarszych podań urodziła się w Betlejem, w Judei. Miała wyjść za mąż za Joachima, człowieka wielkiej wiary. Mimo wielkiej wiary Bóg nie pobłogosławił ich związku dzieckiem. A kiedy któregoś dnia kapłan w jerozolimskiej świątyni nie przyjął ofiary od Joachima, bo nie spłodził potomka, ten udał się w góry, gdzie pościł przez 40 dni. Wtedy ukazał mu się anioł, który nakazał mu wrócić do Anny i czekać na znak łaski Ducha Świętego. Kiedy Joachim wrócił do domu, niedługo później okazało się, że jego żona Anna jest brzemienna. Anna powiła Marię w 40. roku życia.

W ikonografii św. Anna ukazywana jest w scenach z apokryfów oraz obrazujących życie Maryi. Przedstawiana jako starsza kobieta z welonem na głowie. Ulubionym tematem artystów jest św. Anna ucząca czytać Maryję. Niektóre jej atrybuty to palec na ustach, księga i lilia. Przedstawiana jest także w wizerunku św. Anny Samotrzeciej, czyli wraz z Maryją i Panem Jezusem.

Św. Joachim ukazywany jest jako starszy, brodaty mężczyzna w długiej sukni lub w płaszczu. Występuje w licznych cyklach mariologicznych oraz z życia św. Anny. Jego atrybutami są: anioł, Dziecię Jezus w ramionach, dwa gołąbki w dłoni, na zamkniętej księdze lub w małym koszyku, jagnię u stóp, laska, kij pasterski, księga oraz zwój.

Ku czci św. Anny powstało 5 zakonów żeńskich. Stała się patronką matek, kobiet rodzących, wdów, żeglarzy, ubogich oraz szkół chrześcijańskich.