Według Biblii, ta żyjąca w I w n.e. kobieta, pochodząca z wioski Magdala, należała do kręgu uczniów Jezusa. Przyłączyła się do niego po tym, gdy wypędził z niej siedem złych duchów. We wschodniej tradycji chrześcijaństwa przedstawiana jest jako niosąca olejki do grobu Chrystusa i świadek jego zmartwychwstania i jest szanowana jako „równa apostołom”. Tradycja chrześcijańska utożsamia tę świętą z grzesznicą, która – według relacji Jana ewangelisty (12, 3) – obmywała łzami stopy Jezusa i ocierała je swoimi włosami. Takie jej zachowanie sprawiło, że pobożność chrześcijańska uznała ją za patronkę wszystkich prawdziwie żałujących za grzechy.

Patronuje Zgromadzeniu Matki Bożej Miłosierdzia, a szczególnie dziewczętom i kobietom potrzebującym moralnego odrodzenia, wychowaniem których zajmują się siostry. 

W czerwcu 2016 roku wspomnienie świętej Marii Magdaleny zostało przez papieża Franciszka podniesione do rangi święta. Wprowadzona zmiana ma podkreślać znaczenie pierwszej Apostołki Zmartwychwstania, ponieważ to ona jako pierwsza przekazała Radosną Nowinę apostołom. Ten fakt ma zachęcać do refleksji nad godnością kobiety i jej rolą w Kościele i głoszeniu Ewangelii.

Maria Magdalena patronuje zakonom kobiecym, Prowansji, Sycylii  Neapolu, jest patronką magdalenek jak również zakonu dominikanów. Cytując o. Pawła Kozackiego:

–„Maria Magdalena jest patronką naszego zakonu i to z powodów kaznodziejskich – to ona głosiła Apostołom zmartwychwstanie Chrystusa.” (wiara.pl).

Święta patronuje dzieciom, które mają trudności z chodzeniem, kobietom, osobom kuszonym, ogrodnikom, studentom i więźniom.

W ikonografii św. Maria Magdalena ukazywana jest w długiej szacie z nakrytą głową, w bogatym książęcym wschodnim stroju lub jako pokutnica, której ciało osłaniają długie włosy. Jej atrybuty to: instrumenty muzyczne, krucyfiks, księga – znak jej misyjnej działalności, naczynie z olejkiem, kadzielnica, gałązka palmowa, czaszka, włosiennica, zwierciadło.

zdj. – wikipedia.pl