Jak donosi DW.com, Himmelpfort otrzymuje najwięcej listów spośród wszystkich niemieckich filii poczty świątecznej. Tegoroczne rekordy są imponujące: 4 400 listów z Chin, 750 z Polski, a nawet 215 z Meksyku. Jak to się stało, że niemiecka wieś stała się globalnym epicentrum dziecięcych próśb? Czy te tony papieru to tylko wyraz dziecięcej wiary, czy może wynik perfekcyjnie zaplanowanej kampanii marketingowej, której celem jest utrwalanie sentymentalnej iluzji?

„Wiele dzieci życzyło sobie pokoju, zwłaszcza w Ukrainie i Izraelu” – mówi kierownik filii Wolfgang Dipper. Piękne, choć naiwne. Zastanawiające, dlaczego rosyjskie listy nie wspominają o wojnie przeciwko Ukrainie. Dipper zauważa: „Rosyjskie dzieci starają się nie ujawniać swoich poglądów”. Czyżby nawet w listach do Św. Mikołaja musiały obowiązywać zasady autocenzury? Czy w tych niewinnych pismach kryje się coś więcej niż prośba o lalki Barbie? 

Tradycja pisania listów do Świętego Mikołaja zapewne ma swoje korzenie w przekonaniu, że święta to czas radości, miłości i rodzinnego ciepła. Ale wystarczy szybki przegląd listów, by zrozumieć, że współczesny Święty Mikołaj został zdegradowany do roli kuriera dostarczającego najnowsze elektroniczne gadżety.

„Na czołowej pozycji znajdują się telefony komórkowe, tablety, a także Playmobil i Lego” – przyznaje Dipper. I chociaż „dobra, poczciwa książka znowu cieszy się zainteresowaniem”, to życzenie o terrarium dla mrówek czy kucyka brzmi jak rozpaczliwa próba oderwania się od konsumpcyjnego szału.

Czy to jeszcze magia świąt, czy może edukacyjna porażka? Przecież list do Świętego Mikołaja miał uczyć dzieci cierpliwości, pokory i wartości niematerialnych. Zamiast tego dostajemy spis z katalogu zabawek.

W Himmelpfort, Engelskirchen i innych „fabrykach świątecznej korespondencji” pracuje armia pomocników. DW.compodaje, że w Nadrenii Północnej-Westfalii już 20 pomocników pracuje od wczesnych godzin porannych do późnej nocy, odpowiadając na tysiące listów. Aż chce się zapytać: za ile? Czy jest to szlachetna działalność czy kolejny przykład naciągania pracowników na nadgodziny pod płaszczykiem „świątecznego ducha”?

„Kto chce jeszcze wysłać swoje życzenia, powinien się pospieszyć” – ostrzega poczta, podając surowe deadline’y. Odpowiedź otrzymają tylko ci, którzy byli wystarczająco szybcy i zorganizowani. Inni? Cóż, Święty Mikołaj nie ma dla nich czasu. Może to dobry moment, by dzieci zaczęły uczyć się brutalnych praw biurokracji?

Dlaczego niemiecka poczta stała się globalnym odbiorcą dziecięcych marzeń? Odpowiedź jest prosta: dezinformacja o istnieniu „prawdziwego Świętego Mikołaja”, napędzana latami marketingu i kulturowej propagandy. Niemieckie filie pocztowe sprytnie wykorzystują sentymentalną nostalgię, kreując obraz Himmelpfort jako magicznego miejsca. Konkurują ostro z Finlandzką miejscowością Rovaniemi, gdzie mieszka konkurent – również święty Mikołaj.

Nie jest jasne dlaczego św. Mikołaj miałby przebywać w Niemczech. Prawdziwy święty katolicki żył na terenie obecnej Turcji i nic nie wiadomo, żeby migrował do RFN czy Finlandii. 

Pozostaje otwarte pytanie czy dzieci z Nowej Zelandii, które przysłały swoje listy z odległości 18 000 kilometrów, kiedykolwiek dostaną to, o czym marzyły? Czy to raczej kolejny dowód, że manipulowanie nadzieją działa globalnie? 

Listy do Świętego Mikołaja to miła tradycja, ale współczesna wersja tej historii niepokoi. Z jednej strony mamy dziecięce marzenia, prośby o pokój i kucyki. Z drugiej strony mamy dobrze zorganizowaną machinę, która buduje iluzję i utrwala kulturę konsumpcjonizmu. Czy listy do Świętego Mikołaja są niewinną zabawą, czy może jednak formą manipulacji, która uczy dzieci niezdrowych priorytetów i dostosowuje je do wymogów współczesnego świata?

Ostatecznie, jak zauważa DW, na odpowiedź od „magicznego” Mikołaja mogą liczyć tylko ci, którzy spełnią określone warunki. A co z resztą? Może czas powiedzieć dzieciom prawdę: Święty Mikołaj nie jest dostawcą zabawek ani telefonów, a prawdziwe Święta Bożego Narodzenia nie mają nic wspólnego z nową wersją iPhona.

wAkcji24.pl | Kultura | WAN, komentarz Andrzej Wierny | Żródło: dw.com  | Ilustracja: Ideogram | 17.12.2024