Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny – 5 rzeczy, których nie wiesz

Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny obchodzone 15 sierpnia upamiętnia zakończenie życia na ziemi Matki Jezusa. Początkowo, w VI wieku, było ono znane jako „Zaśnięcie Matki Bożej”. Z czasem, w VIII wieku, święto stało się jednym z najważniejszych w Kościele, zaraz po Bożym Narodzeniu i Wielkanocy. W Polsce z tym dniem związany jest zwyczaj święcenia kwiatów i ziół, które według tradycji mają chronić przed chorobami i przynosić błogosławieństwo. Nie wszystkie fakty i legendy z nim związane są powszechnie znane.

1 listopada 1950 roku papież Pius XII ogłosił w Konstytucji Apostolskiej „Munificentissimus Deus” dogmat, że „po zakończeniu ziemskiego życia Najświętsza Maryja Panna została z ciałem i duszą wzięta do niebieskiej chwały”. To jeden z czterech dogmatów maryjnych w Kościele katolickim. Pozostałe to: „Boże Macierzyństwo Maryi”, „Maryja zawsze Dziewica” oraz „Niepokalane Poczęcie Maryi”.

…powagą Pana naszego Jezusa Chrystusa, świętych Apostołów Piotra i Pawła i Naszą, ogłaszamy, orzekamy i określamy jako dogmat objawiony przez Boga: że Niepokalana Matka Boga, Maryja zawsze Dziewica, po zakończeniu ziemskiego życia z duszą i ciałem została wzięta do chwały niebieskiej (Breviarium fidei VI, 105)

Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny. Czy wiesz, że…

1.W Biblii nie ma bezpośredniej wzmianki o wniebowzięciu Maryi. Pierwsze takie przekazy pochodzą z VI wieku, m.in. od biskupa Jana ze Scytopolis, który opisał, że Maryja została wzięta do nieba wraz z ciałem, aby pośredniczyć między ludźmi a Bogiem. Św. Grzegorz z Tours w VI wieku napisał, że Maryja została zabrana do raju, gdzie połączyła się z duszą i cieszy się wiecznym szczęściem.

W apokryfie „Transitus” z III-IV wieku opisano, że po śmierci Jezusa Maryja zamieszkała z apostołem Janem, a jej grób, zlokalizowany u stóp Góry Oliwnej, okazał się pusty. Istnieją dwie tradycje dotyczące zakończenia życia Maryi. Tradycja jerozolimska mówi, że została pochowana w Getsemani, a potem wzięta do nieba na Syjonie. Tradycja efeska opowiada, że Maryja zmarła w Efezie, gdzie św. Jan Apostoł przebywał w latach 37-45, uciekając przed prześladowaniami.

2.We włoskim Prato, w katedrze św. Szczepana, znajduje się relikwia wniebowzięcia – przepaska, którą Maryja miała przekazać św. Tomaszowi Apostołowi.  Według apokryfu przypisywanego Józefowi z Arymatei apostoł Tomasz, który nie uczestniczył w pogrzebie Maryi, zbliżając się do Góry Oliwnej, zobaczył aniołów unoszących jej ciało do Nieba. Zawołał wtedy:

O święta Matko, Matko błogosławiona, Matko niepokalana, skoro mogę cię teraz widzieć, gdy wznosisz się do Nieba, spraw, bym doznał radości dzięki twojemu miłosierdziu.

W odpowiedzi na jego wołanie, z nieba spadła przepaska, którą wcześniej opasano ciało Maryi, a Tomasz zatrzymał ją jako pamiątkę. Gdy Tomasz wrócił do Wieczernika, wysłuchał relacji innych apostołów o śmierci i pogrzebie Maryi. Oświadczył im, że ciało Maryi nie znajduje się już w grobie, ponieważ zostało zabrane do Nieba. Apostołowie, zaskoczeni jego słowami, zaczęli przypominać mu jego wcześniejsze wątpliwości dotyczące zmartwychwstania Jezusa, oskarżając go teraz o wymyślanie kolejnych historii.

Tomasz jednak upierał się, by otworzyli grób i sprawdzili, czy ciało Maryi tam jest. Kiedy okazało się, że grób jest pusty, a Tomasz pokazał im przepaskę, która spadła z nieba, apostołowie musieli przyznać, że Tomasz był świadkiem wniebowzięcia Maryi.

Dziś ta przepaska jest przechowywana jako relikwia w katedrze św. Szczepana w Prato, w Toskanii, w kaplicy Del Sacro Cingolo. Każdy może zobaczyć tę przepaskę, oprawioną w złoty relikwiarz, która jest wystawiana publicznie kilka razy w roku, m.in. na Wielkanoc, Boże Narodzenie, oraz 31 maja, 15 sierpnia i 8 września.

Facebook/ Diocesi di Prato

3.W polskiej tradycji i wierzeniach ludowych uroczystość Wniebowzięcia Maryi nazywana jest świętem Matki Boskiej Zielnej. Kiedyś obchodzono je także jako dzień Matki Bożej Dożynkowej, ponieważ w tym czasie kończyły się żniwa. Rolnicy, przynosząc do kościoła wiązanki zbóż, owoców i roślin, dziękowali Matce Bożej za pomoc w trudach pracy na roli oraz za jej opiekę nad nimi i ich plonami.

Te zwyczaje są nadal żywe w wielu wiejskich parafiach, gdzie poświęcanie zielnych bukietów jest ważnym elementem obchodów. Tradycyjnie bukiet przygotowywany na to święto powinien zawierać 7 lub 77 różnych ziół, zbóż i kwiatów.

Po zakończeniu uroczystości bukietów nie wyrzucano, lecz przechowywano je przez cały rok, wierząc, że zapewnią ochronę domu przed nieszczęściami, chorobami czy uderzeniami pioruna. Uważano także, że zioła z poświęconych bukietów mają szczególną moc w leczeniu ludzi i zwierząt. W niektórych regionach wierzono, że można ochronić późne warzywa, takie jak kapusta czy ziemniaki, przed szkodnikami, zostawiając poświęcone zioła w bruzdach na polach podczas powrotu z kościoła.

Slavinkaj – Praca własna, Commons Wikimedia

4.Święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ma swoje korzenie w pierwszych wiekach chrześcijaństwa, kiedy to obchodzono je jako „zaśnięcie Maryi”. W VI wieku w Konstantynopolu ustalono datę obchodów na 15 sierpnia, a od następnego stulecia święto zaczęto celebrować również w Europie. W kościołach wschodnich, które korzystają z kalendarza juliańskiego, ma ono miejsce 28 sierpnia, co oznacza 13 dni później.

W Jerozolimie obchody tego święta miały miejsce w kościele blisko Ogrodu Oliwnego, gdzie, według tradycji, znajdował się grób Maryi, z którego została wzięta do nieba. Kult Maryi Wniebowziętej był w Kościele wyjątkowo silny, co zaowocowało budową licznych świątyń pod jej wezwaniem oraz powstaniem ośmiu zakonów. W 1950 roku papież Pius XII ogłosił dogmat, który potwierdził wiarę wiernych w to, że Maryja została wzięta do nieba z ciałem i duszą.

5.W Polsce święto Wniebowzięcia jest jednym z najstarszych maryjnych uroczystości. Już w X wieku Najświętsza Maryja Panna została patronką metropolii gnieźnieńskiej, co jest dowodem jej ogromnego znaczenia i kultu.  Ołtarz Wita Stwosza w Kościele Mariackim w Krakowie, który przedstawia sceny związane z zaśnięciem, wniebowzięciem i ukoronowaniem Maryi, uznawany za jeden z najwybitniejszych dzieł polskiej rzeźby powstał w XV wieku. To wszystko dowodzi, jak głęboko kult maryjny jest zakorzeniony w narodzie polskim i trwa nieprzerwanie niemalże od momentu powstania państwa.

wAkcji24.pl | Wiara | Maria Nicińska | 12.08.2024