Historia Angoli
Okres Kolonialny
Portugalscy odkrywcy przybyli na wybrzeża Angoli w XVI wieku. W 1575 roku powstała pierwsza portugalska kolonia w Luandzie. Przez kilka wieków Angola była jednym z głównych źródeł niewolników wysyłanych do obu Ameryk. W latach 1580–1597 miało miejsce powstanie tubylcze stłumione przez kolonizatorów. W latach 1623–1648 portugalscy kolonizatorzy toczyli wojnę z Ndongo. W latach 1640–1648 wybrzeże kraju chwilowo opanowała Holandia, ale ta została wyparta przez Portugalczyków. Pod koniec XIX wieku Angola została nazwana przez kolonialistów Portugalską Afryką Zachodnią.
Walka o niepodległość
W połowie XX wieku nasiliły się ruchy niepodległościowe. W 1961 roku wybuchła wojna o niepodległość, która trwała aż do 1974 roku. W wyniku tych wydarzeń, 11 listopada 1975 roku Angola ogłosiła niepodległość.
Wojna domowa
Po uzyskaniu niepodległości kraj szybko pogrążył się w wojnie domowej, trwającej aż do 2002 roku. Konflikt ten był wynikiem rywalizacji między różnymi grupami politycznymi i etnicznymi, z MPLA (Ludowy Ruch Wyzwolenia Angoli) i UNITA (Narodowy Związek na rzecz Całkowitej Niepodległości Angoli) na czele. Wojna ta przyniosła ogromne straty ludnościowe i gospodarcze.
Geografia Angoli
Graniczy z Namibią na południu, Zambią na wschodzie, Demokratyczną Republiką Konga na północnym wschodzie oraz z Oceanem Atlantyckim na zachodzie. Angola charakteryzuje się zróżnicowanym krajobrazem. Na wybrzeżu dominuje wąska równina, która wznosi się w kierunku wnętrza kraju, gdzie przeważają wyżyny i góry. Najwyższym szczytem jest Mount Moco, który osiąga wysokość 2620 metrów nad poziomem morza. Centralna część kraju to głównie płaskowyż, który opada w kierunku południowym do Kotliny Kalahari.
Kościół Katolicki w Angoli
Angola jest chrześcijańskim krajem, w którym istnieje ok. 1000 wspólnot religijnych. 90,5% ludności to chrześcijanie. Dominującym wyznaniem jest katolicyzm, do którego należy ponad połowa społeczeństwa (56,8%). Niewielki procent ludności przyjmuje tradycyjne wierzenia. Chrześcijaństwo zostało wprowadzone przez portugalskich misjonarzy już w XVI wieku, a Kościół katolicki stał się dominującą religią.
Struktura Kościoła
W Angoli funkcjonuje obecnie pięć metropolii, w których skład wchodzi pięć archidiecezji i czternaście diecezji. Watykan i Angola utrzymują stosunki dyplomatyczne od 1997 r. W 1992 roku ten kraj odwiedził papież Jan Paweł II, a w 2009 roku Benedykt XVI. Od 2000 r. rezyduje tam nuncjusz apostolski.
Instytucje Katolickie w Angoli
Edukacja
Kościół Katolicki prowadzi liczne placówki edukacyjne, które odgrywają kluczową rolę w systemie oświaty w Angoli. Są to:
– Szkoły podstawowe i średnie: Wiele z nich znajduje się w miastach, ale Kościół prowadzi także szkoły w odległych regionach wiejskich, gdzie dostęp do edukacji jest ograniczony.
– Uniwersytety: Najważniejszą instytucją wyższego nauczania prowadzoną przez Kościół katolicki jest Katolicki Uniwersytet Angoli (Universidade Católica de Angola – UCAN), który oferuje szeroki zakres kierunków studiów.
Opieka Zdrowotna
Kościół Katolicki w Angoli zarządza również wieloma instytucjami medycznymi:
– Szpitale i kliniki: Katolickie szpitale i kliniki są często jedynymi placówkami medycznymi w niektórych obszarach, zapewniając niezbędną opiekę zdrowotną. Przykładem może być Szpital Katolicki w Huambo, który jest jednym z największych w regionie.
– Ośrodki zdrowia: Kościół prowadzi również liczne ośrodki zdrowia, które oferują podstawową opiekę medyczną, szczepienia i programy zdrowotne dla lokalnej społeczności.
Działalność charytatywna
Kościół Katolicki jest zaangażowany w różnorodne działania charytatywne, w tym:
– Caritas Angola: Główna organizacja charytatywna Kościoła, która prowadzi programy pomocy dla ubogich, opiekę nad uchodźcami, wsparcie dla osób starszych i wiele innych inicjatyw.
– Ośrodki Pomocy Społecznej: Kościół prowadzi również domy dziecka, schroniska dla bezdomnych oraz centra pomocy dla ofiar przemocy domowej.
Kościół Katolicki w tym państwie odgrywa kluczową rolę w promowaniu pokoju i pojednania w kraju, szczególnie po zakończeniu wojny domowej. Biskupi i duchowieństwo często angażują się w mediacje między różnymi grupami politycznymi i społecznymi, dążąc do budowania harmonii i stabilności. Kościół Katolicki jest fundamentalną częścią życia religijnego, kulturalnego i społecznego tego kraju. Jego instytucje edukacyjne i medyczne, a także działalność charytatywna, mają ogromny wpływ na poprawę jakości życia obywateli.
wAkcji24.pl | Kultura | Maria Nicińska | 12.07.2024