Kościół Katolicki w Polsce, wyrażając swoje stanowisko w sprawie obowiązkowego wprowadzenia przedmiotu Edukacja Zdrowotna, stawia w centrum troskę o prawidłowy rozwój dzieci i młodzieży. Podkreśla, że młode pokolenie powinno być wychowywane w atmosferze wzajemnego szacunku, zgodnie z wartościami moralnymi i duchowymi, które są fundamentem społeczeństwa.

Ochrona praw rodziców

Kluczowym elementem stanowiska Kościoła jest przypomnienie konstytucyjnego prawa rodziców do wychowywania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami. Artykuły 48 i 53 Konstytucji RP jasno wskazują, że to rodzice – a nie państwo – mają decydujący głos w kwestiach edukacji moralnej i religijnej swoich dzieci. Kościół wyraźnie sprzeciwia się próbom ingerencji państwa w te fundamentalne prawa, szczególnie w obszarach tak delikatnych jak edukacja seksualna. Decyzje o przekazywaniu wiedzy na ten temat powinny być podejmowane przez rodziców w zgodzie z ich światopoglądem i systemem wartości.

Nie dla deprawacji, tak dla odpowiedzialności

W swoim stanowisku Konferencja Episkopatu Polski wyraża zaniepokojenie, że niektóre treści proponowane w ramach Edukacji Zdrowotnej mogą prowadzić do deprawacji młodzieży, zamiast wspierać jej rozwój. Zamiast przekazywać młodym ludziom właściwą hierarchię wartości i zdrowe spojrzenie na seksualność, istnieje ryzyko, że programy edukacyjne będą promować postawy relatywistyczne, które mogą być szkodliwe dla integralnego rozwoju dziecka. Kościół przypomina, że edukacja seksualna powinna być dostosowana do wieku, dojrzałości i wrażliwości dziecka, a jej celem powinno być wspieranie odpowiedzialności, szacunku i wstrzemięźliwości.

Dziś, gdy przez Polskę przetacza się burzliwa dyskusja o tym, czego młodzi Polacy mają uczyć się w szkole, odwołujemy się do dokumentu, który jest nadrzędny wobec innych przepisów obowiązujących w naszym kraju. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej mówi:

„Rodzice mają prawo do wychowania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami. Wychowanie to powinno uwzględniać stopień dojrzałości dziecka, a także wolność jego sumienia i wyznania oraz jego przekonania. Rodzice mają prawo do zapewnienia dzieciom wychowania i nauczania moralnego i religijnego zgodnie ze swoimi przekonaniami” (art. 48 i 53).

W tym kontekście przygotowywany przez Ministerstwo Edukacji Narodowej, jako obowiązkowy, przedmiot Edukacja Zdrowotna jest sprzeczny z Ustawą Zasadniczą. Pomimo niektórych słusznych tematów, jak choćby potencjalne zagrożenia w Internecie czy udostępnianie wizerunku dzieci, to jednak nie można zaakceptować deprawujących zapisów dotyczących edukacji seksualnej. Wychowanie seksualne zgodnie z Konstytucją pozostaje w kompetencjach rodziców, a nie państwa.

Konsultowane rozporządzenie MEN, szczególnie dotyczące kształtu edukacji seksualnej w szkole, narusza obowiązujące w Polsce prawo, godzi w prawa rodziców do decydowania o ich dzieciach oraz zagraża prawidłowemu rozwojowi dzieci i młodzieży.

Myśląc o dobru dzieci, prawach rodziców i polskim społeczeństwie, nalegamy, by zmiany wprowadzane były w duchu dialogu, wzajemnego szacunku i z poszanowaniem prawa.

Dziękujemy rodzicom, babciom, dziadkom, duszpasterzom, nauczycielom, katechetom, opiekunom i organizacjom społecznym, które angażują się we właściwy rozwój i wychowanie dzieci i młodzieży.

Jasna Góra, 22 listopada 2024 r.

Judyta Światłowska: Szkoła nie szanuje przekonań religijnych większości Polaków. Mamy do czynienia z próbą narzucenia treści, które zagrażają nie tylko prawidłowemu rozwojowi dzieci, ale także podstawowym wartościom, na których opiera się nasze społeczeństwo. 

Pewne elementy programu, takie jak ochrona dzieci przed zagrożeniami w Internecie, są potrzebne i wartościowe. Jednak czy to usprawiedliwia wprowadzenie treści, które według wielu rodziców i ekspertów deprawują młodych ludzi? Wrażliwe kwestie powinny być poruszane przede wszystkim w domu, w atmosferze zaufania i zgodnie z przekonaniami rodziny. Dlaczego państwo uzurpuje sobie prawo do przejęcia tej roli?

Konstytucja RP nie pozostawia wątpliwości: rodzice mają prawo wychowywać swoje dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami. Czy nowe rozporządzenie Ministerstwa Edukacji Narodowej to szanuje? Niestety, odpowiedź jest jasna – nie. Ignorowanie głosu rodziców to nie tylko naruszenie ich praw, ale także brak poszanowania dla podstawowej komórki społecznej, jaką jest rodzina. Rodzice najlepiej wiedzą, co jest dobre dla ich dzieci, i to oni powinni decydować, jak przekazywać wiedzę o tak delikatnych kwestiach jak seksualność czy relacje międzyludzkie.

Episkopat w swoim stanowisku zwraca uwagę na potrzebę dialogu. Ale czy ten dialog rzeczywiście się odbywa? Społeczność rodzicielska, katecheci, nauczyciele i duszpasterze powinni być kluczowymi partnerami w rozmowach o edukacji młodzieży. Tymczasem propozycje MEN są forsowane jednostronnie, bez szerszego konsensusu społecznego. Czy naprawdę władze edukacyjne uważają, że wiedzą lepiej od całych pokoleń rodziców, co jest dobre dla ich dzieci?

Historia Kościoła i polskiego społeczeństwa pokazuje, że w trudnych momentach to rodzina i wiara stawały się ostoją wartości i wychowania. Próby oderwania wychowania od tych fundamentów są próbą stworzenia nowego porządku, w którym tradycyjne wartości mają zostać zepchnięte na margines. Czy tego właśnie chcemy dla naszych dzieci?

Nie dajmy się zwieść ładnie brzmiącym hasłom. Prawdziwa troska o zdrowie i rozwój dzieci polega na wsparciu rodziców, a nie ich zastępowaniu. Jeśli pozwolimy na ignorowanie ich głosu, kto stanie w obronie najmłodszych, gdy zapadną decyzje, które już teraz budzą uzasadniony sprzeciw?

Judyta Światłowska – publicystka, matka i obrończyni tradycyjnych wartości.

wAkcji24.pl | Kultura | MNS, źródło: Komisja Episkopatu Polski| Ilustracja: Ideogram |22.11.2024