Podczas adoracji rodzi się wzruszający moment, w którym uświadamiamy sobie, że nie jesteśmy sami ze swoimi sprawami. 

Sprawami, które po ludzku wydają się dość często niezrozumiałe, beznadziejne, nie do rozwiązania.

To prawda też, że adorowanie jest pewnym wysiłkiem, jest problemem. Ludzie, którzy nie rozumieją, czym jest adoracja, mogą uważać, że to jest po prostu strata czasu. Ale człowiek, który przychodzi do adoracji po to, by z pokorą uklęknąć i pozwolić, żeby Bóg do niego mówił, kiedy się doświadczy tej właściwie też niezrozumiałej do końca ciszy,  taki człowiek później wraca do swoich obowiązków. I uświadamia sobie, że potrafi wiele więcej zrobić, o wiele więcej, bardziej skutecznie, mądrzej wykonać pewne prace, które wcześniej były dla niego obciążalne, wręcz przydatne.  Co więcej, po takiej adoracji człowiek uświadamia sobie, że jeszcze ma czas na odpoczynek. 

 To wszystko, co jest przyrodzone, zostaje wzmocnione o to, co nadprzyrodzone. Człowiek, który raduje, doświadcza cudownego pomnożenia swojej wiary, pomnożenia swojej nadziei, także miłości. Także cudownego pomnożenia czasu. A przecież tyle człowiek ma do zrobienia. Sprawa, kolejna sprawa. Terminy. Jeden goni kolejny.

Siła i piękno jest w tym, które adoracja pokazuje, demonstruje, czyli w Najświętszym Ciele Jezusa Chrystusa.
On jest naszą radością. On jest źródłem tego wszystkiego, co jest nam potrzebne do codzienności. 

Kiedy trwała zacięta bitwa, to Mojżesz z rękami wzniesionymi ku niebu modlił się. I jak długo trzymał ręce podniesione do góry, Izrael miał przewagę. Kiedy słabł i je opuszczał, miał przewagę wróg, czyli Amalekita. I kiedy Mojżesz już tracił siły, wtedy przyszli na pomoc Aaron i Hur. Przygotowali kamień, na którym mógł Mojżesz sobie usiąść, a sami podtrzymywali jego ramiona. W ten sposób Mojżesz mógł trwać za rękami z miłością do Boga, znosić do Boga słowa i uczynki, które nie zwracają się w dół i nie leżą na ziemi, ale właśnie podobają się Panu Bogu i są skierowane ku Niemu. 

Teraz wy jesteście siłą Kościoła. Wy jesteście naszą siłą. Człowiek, który adoruje Chrystusa, jest silniejszy. Kościół, który adoruje Chrystusa jest silny.

wAkcji24.pl Wiara | Biskup Marek Mendyk | 30.04.2024