Dr YoungHoon Kim, którego IQ wynosi aż 276, potwierdził swoją niezwykłą inteligencję w licznych testach uznanych przez organizacje takie jak Official World Record czy World Memory Championship. Potwierdzenia jego wyjątkowych zdolności udzielili też naukowcy z Uniwersytetu Yale.

Ten wszechstronnie wykształcony Koreańczyk, absolwent czterech prestiżowych uczelni i student siedmiu kierunków, podaje również naukowe argumenty za istnieniem Boga. Odwołuje się m.in. do tzw. hipotezy symulacji, według której nasze życie mogło zostać zaprogramowane przez wyższą inteligencję.

W kolejnym wpisie z 19 czerwca dr Kim podzielił się swoim przekonaniem, że Biblia jest doskonałym i niezmiennym Słowem Bożym, które  jego zdaniem nie wymaga żadnych aktualizacji, to świat powinien dostosować się do jej treści.

Mikołaj Kopernik to nie tylko wybitny astronom, który zrewolucjonizował naukę, tworząc teorię heliocentryczną, ale również człowiek głęboko wierzący. Jego odkrycia podważyły dominujący dotąd pogląd o centralnym miejscu Ziemi we wszechświecie, ale nie były sprzeczne z jego wiarą – wręcz przeciwnie, uznawał porządek kosmosu za przejaw Bożego ładu.

Mikołaj Kopernik urodził się w 1473 roku i już od młodych lat zdobywał gruntowne wykształcenie – zarówno w Polsce, jak i za granicą. Studiował m.in. astronomię, matematykę, prawo, medycynę i teologię. W 1497 roku, z rekomendacji swojego wuja, biskupa Łukasza Watzenrodego, został kanonikiem kapituły warmińskiej we Fromborku.

Wbrew obiegowym opiniom, rewolucyjna teoria Kopernika – przedstawiona w dziele De revolutionibus orbium coelestium (O obrotach sfer niebieskich) – nie była próbą zanegowania religii. Wręcz przeciwnie, Kopernik uważał, że wszechświat działa zgodnie z Bożym planem, a poznawanie praw przyrody jest sposobem na odkrywanie boskiego ładu. W jego poglądach odnaleźć można harmonijną współpracę wiary i rozumu – nauka była dla niego formą poszukiwania prawdy, która ma swoje źródło w Stwórcy.

Zachowane świadectwa i analiza jego prac dowodzą, że Kopernik nie oddzielał rozumu od duchowości. Był przekonany, że nie ma sprzeczności między nauką a objawieniem – jeśli wydaje się, że jakaś prawda naukowa przeczy Biblii, to wynika to raczej z błędnej interpretacji Pisma Świętego niż z realnego konfliktu. Uważał, że Bóg obdarzył człowieka rozumem właśnie po to, by mógł on uporządkować i zrozumieć świat.

Siostra Mary Kenneth Keller była pierwszą kobietą, która zdobyła doktorat z informatyki w Stanach Zjednoczonych. Zgromadzona w zakonie Sióstr Miłosierdzia Najświętszej Maryi Panny, całe życie łączyła głęboką wiarę z pasją do nauki i techniki. Urodziła się w 1913 roku w Ohio, a śluby zakonne złożyła w 1940 roku. W 1953 uzyskała tytuł magistra matematyki i fizyki na Uniwersytecie DePaul.

Mimo że Dartmouth College było wówczas uczelnią męską, Keller jako pierwsza kobieta została dopuszczona do pracy w ich centrum komputerowym. Wspólnie z zespołem opracowywała język programowania BASIC – jeden z pierwszych łatwych języków kodowania, który miał ułatwić dostęp do komputerów szerszej grupie ludzi.

W 1965 roku siostra Keller uzyskała doktorat, a jej praca naukowa nosiła tytuł Inductive Inference on Computer Generated Patterns. W tym samym czasie założyła wydział informatyki w Clarke College w stanie Iowa, którym kierowała przez dwie dekady.

Zależało jej nie tylko na rozwoju technologii, ale przede wszystkim na tym, by komputery służyły edukacji i były dostępne również dla kobiet. Angażowała się w popularyzację informatyki wśród dziewcząt i młodych kobiet, wierząc, że wiedza i dostęp do informacji są kluczowe dla równouprawnienia. Zmarła w 1985 roku, pozostawiając po sobie dziedzictwo, które łączyło wiarę, wiedzę i służbę społeczną.

Jérôme Lejeune był francuskim lekarzem-genetykiem, który jako pierwszy odkrył genetyczną przyczynę zespołu Downa. Urodził się w 1926 roku i już od początku swojej kariery interesował się pediatrią oraz medycyną wiejską. Kiedy zaczął badać dzieci z tzw. „mongolizmem” (dzisiejszy zespół Downa), natrafił na niezrozumienie i sprzeciw środowiska medycznego – wtedy bowiem uważano, że choroba ta wynika z „niemoralności” matki. Lejeune postanowił szukać prawdziwej przyczyny.

W latach 50. wspólnie z Raymondem Turpinem i Martą Gautier badał linie papilarne dzieci z zespołem Downa, a następnie liczbę ich chromosomów. 22 maja 1958 roku, dzięki hodowli komórek, odkryli, że dzieci te mają 47 chromosomów, czyli o jeden więcej niż zdrowe osoby. Był to przełom w genetyce – udowodnienie, że zespół Downa ma podłoże chromosomalne (trisomia 21).

Odkrycie nie od razu zdobyło uznanie. Pierwsze publikacje przeszły bez echa, ale z czasem świat nauki docenił pracę Lejeune’a. Otrzymał wiele prestiżowych nagród, m.in. Nagrodę Kennedy’ego (1962) oraz Nagrodę Williama Allana (1969). Objął też pierwszą w Paryżu katedrę genetyki człowieka. Był typowany do Nagrody Nobla. Mimo ogromnych osiągnięć nigdy nie zapomniał, że – jak sam mówił – „Bóg jest pierwszy”.

Lejeune był głęboko wierzącym katolikiem i stanowczo sprzeciwiał się aborcji, zwłaszcza w przypadkach diagnozy zespołu Downa. Bronił prawa do życia każdego człowieka, niezależnie od jego stanu zdrowia. Widział w nauce drogę do prawdy, ale nie do eliminacji „niewygodnych” istnień. Poświęcił życie nie tylko nauce, ale i etyce – z przekonaniem, że prawdziwy postęp nie może istnieć bez szacunku dla życia.

W 2021 roku papież Franciszek podpisał dekret o heroiczności cnót Jérôme’a Lejeune’a, otwierając drogę do jego beatyfikacji.

Nauka i religia patrzą na świat z różnych perspektyw, ale wcale się nie wykluczają. Nauka opiera się na doświadczeniu i obserwacji – bada świat przy pomocy metod empirycznych, czyli takich, które korzystają z danych dostarczanych przez samą rzeczywistość. Z kolei religia wychodzi poza to, co materialne – pyta o sens istnienia, o to, kto stworzył świat, co znaczy być człowiekiem, czym jest dobro, wolność czy sumienie. Zajmuje się duchowością i moralnością – tym, co według wierzących zbliża nas do Boga.

Ewolucja, o której mówią nauki przyrodnicze, nie zaprzecza wierze w stworzenie świata przez Boga ani nie podważa prawdy o grzechu pierworodnym. To nie są teorie, które wzajemnie się wykluczają. Nie powinno się odrzucać nauki z powodu literalnego odczytywania Biblii, ani nie należy odrzucać wiary, tylko dlatego, że jej język różni się od języka nauki. Rzeczywistość można opisać na wiele sposobów, a przykłady wybitnych i wierzących naukowców potwierdzają twierdzenie, że wiara i nauka idą w parze!

wAkcji24.pl |  Wiara | Maria Nicińska | obrazy: siostra Keller Wikipedia, dr Kim ArirangTV YT, Jérôme Lejeune Vatican News | 26.06.2025